Εσύ εκεί

Κωνσταντίνος Παπαπρίλης Πανάτσας

Μα αλήθεια,
θα περάσεις τα χρόνια σου
ποτισμένη από ομίχλη,
μ’ έξωση απ’ τον παράδεισο
στα χέρια και τα μάγουλα;

Γάμα τον σπιτονοικοκύρη σου.
Σβήνε τα φώτα όταν κοντεύει,
και πες μου μόνο,
πως γίνεται
ν’ αλλάζεις τον ήλιο τον δικό μας
για έναν
που δεν σε ζεσταίνει.

Μέσα κι έξω.