Κρυσταλλένια

Κωνσταντίνος Παπαπρίλης Πανάτσας

Έσφιξα τις γροθιές μου
έξω απ’ τον κόσμο της γυάλας σου.
Κι εσύ,
πήρες αγκαλιά όλες σου τις μνήμες,
κι άπλωσες τις παλάμες σου στη διάφανη καμπύλη.
Μη σου σπάσω το κελί.

Ρε,
παίξε για μια φορά το χρυσόψαρο.