Όπως σε θυμάμαι.

Κωνσταντίνος Παπαπρίλης Πανάτσας

---

Κάθε βράδυ
τις γραμμές σου
τις βάζω στη θέση τους.
Να σε φτιάξω ολόκληρη.

Κι αν μια απ’ αυτές
χάσει το δρόμο της,
τιμωρώ τα δάχτυλά μου.

Σε σχεδιάζω ξανά και ξανά
να κοιμίσω τη μνήμη μου
με χαμόγελο.
Μονάχος
σ’ έναν κόσμο
που ξυπνά και κοιμάται
με μιαν άσκηση μόνο.

Κάθε βράδυ
ν’ αποστηθίζει τη σιλουέτα σου.

Να μετρά κάθε μία
απ’ τις χαραγματιές στα χείλη σου
κι οι αριθμοί να ταιριάζουν,
να ‘χουν οι παλάμες μου
το σχήμα απ’ τα μάγουλά σου,
να πετύχω,
μια φορά ακόμη,
το χρώμα απ’ τα μάτια σου.

Να καταφέρω
να πλαγιάσω,
στη θέση που σου άφησα,
το σώμα σου.

Κάθε βράδυ.
Όπως το θυμάμαι.

Ραμμένο από αγκαλιές κι αρώματα.