Μια παραίσθηση όρασης

Δημήτρης Βούλγαρης

---

 

Γυροφέρνω μια πόλη φάντασμα.
Μια μισογκρεμισμένη κατασκευή
Νεανικής φιλοδοξίας.
Ένα πλήρωμα χρόνου που εξατμίστηκε
Επιστρέφοντας σε μια σπιλωμένη θάλασσα
Από το στάσιμο αίμα των πράξεων.

Πρόχειρες συμπεριφορές,
Φιλοξενούμενοι της νύχτας
Που ξεδιψούν το ειδύλλιο του μυαλού.

Μια παραίσθηση όρασης.

Ένας μπλε ήλιος
Που ακονίζει τα βλέφαρα
Κι εξισορροπεί τη σπασμένη παλέτα του Κόσμου.
Ένα πάζλ με κομμάτια των στιγμών που αφήσαμε.

Η ιστορία δεν γράφεται.
Απλώς ψύχεται.
Κι όταν γυρίζουν οι εποχές
Ζωντανεύει ξανά
Με τα πρόσωπα των Άλλων.

Σε εκείνη την παιδική χαρά
Που τώρα μοιάζει με εφηβική λύπη,
Η άγνοια
Ξήλωσε το σημαντικότερο παγκάκι του σεναρίου μας.

Η κενή άμμος αφέθηκε
Για να θυμίζει το πραγματικό
Καθώς από πάντα ήταν.