um

Δήμητρα Κατρανιά

τα βράδια στον όγδοο όροφο
ξεβαμμένες αντηχήσεις των φωνών αναπηδούν στους τοίχους
κι ανυψώνονται
τα κουτάκια απ’ τις μπύρες κρατούν το τέμπο
μαζί με κοφτά κι αποκομμένα γέλια
και παραπίσω στην πλατεία
ήχοι μπερδεύονται και τριγυρνούν
μαζί με τα κουνούπια

τα βράδια στον όγδοο όροφο
έχει πάντα ξαστεριά
ακόμα κι όταν παίζουν acid jazz φλεγόμενες σταγόνες
στις ταράτσες
τα σύννεφα τα διώχνουνε τα χνότα μας
που ανθίζουν πάνω απ’ το κρεβάτι
διαλύοντας τον ουρανό
ως το ταβάνι